MENU
Budynek fundacji Reichenheim przejęty przez Hitlerjugend w 1933 r.

Dodał: SIERP° - Data: 2015-10-19 06:07:28 - Odsłon: 1011
Lata 1933-1940


Dawny budynek fundacji Reichenheina. Budowa sierocińca miała służyć ochronie warunków życia ubogich rodzin oraz sierot, które zostały bez matek w wyniku wysokiej śmiertelności kobiet m.in. przy porodach oraz utraciły ojców na skutek wojen przetaczających się przez Europę w XIX w. Budynek jak na ówczesne czasy był bardzo nowatorsko zaprojektowany. Posiadał dwie klasy lekcyjne, jadalnię, dwie zbiorowe sypialnie, pralnię i dodatkowo łaźnię. Znajdowały się tu również inne pomieszczenia gospodarcze niezbędne do prawidłowego funkcjonowania obiektu oraz wydzielone mieszkanie dla nauczyciela. W pierwszym okresie po oficjalnym otwarciu 10 października 1861r. zamieszkało tu 30 dzieci. Do ich dyspozycji był plac zabaw i ogród do ćwiczeń świeżym powietrzu. Współorganizatorem i pierwszym dyrektorem sierocińca był nauczyciel z Głuszycy Górnej pan Hermann Kranz. Była to nietuzinkowa postać , 7 lipca 1844 roku obejmuje on posadę nauczyciela w Głuszycy Górnej. Nie ogranicza się jedynie do pracy dydaktycznej. Angażuje się w tworzenie różnych organizacji i stowarzyszeń. W marcu 1853 r. jest współzałożycielem organizacji kombatanckiej – Wüstegiersdorfer Kriegerbegraubnitzverein. W 1855 r. H. Kranz powołuje do życia szkółkę niedzielną, która realizuje nauczanie wszystkich dzieci niezależnie o statusu materialnego. Wszystkie koszty ponosiła firma Reichenheim &Son. Jeszcze w tym samym roku powstaje w Głuszycy chór męski. W pierwszym roku działalności podstawowy skład zespołu stanowili urzędnicy i robotnicy firmy Reichenheim. W 1856 r. Kranz jest inicjatorem powołania biblioteki. W 60-tych i 70-tych XIX w. Hermann Kranz był ze strony Głuszycy głównych koordynatorem działań zmierzających do budowy obecnej linii kolejowej z Wałbrzych do Kłodzka i budowy aż dwóch przystanków (dworców) na terenie gminy. Te wszystkie opisane działania zostały docenione przez mieszkańców Głuszycy. Na cześć tak zaangażowanego i skutecznego społecznika społeczeństwo naszej gminy ufundowała wspaniały pomnik z czerwonego piaskowca. To właśnie monument na cześć Hermanna Kranza został zaadoptowany na dzisiejszy pomnik upamiętniający powrót Głuszycy do macierzy . (fragmenty z mojego artykułu w Kurierze Głuszyckim)

  • /foto/8372/8372757m.jpg
    1898
  • /foto/7107/7107450m.jpg
    1900 - 1902
  • /foto/5784/5784656m.jpg
    1901
  • /foto/8106/8106162m.jpg
    1905 - 1910
  • /foto/4238/4238002m.jpg
    1920 - 1940
  • /foto/4087/4087602m.jpg
    1930 - 1940
  • /foto/435/435959m.jpg
    1933
  • /foto/8074/8074554m.jpg
    1933 - 1937
  • /foto/5690/5690348m.jpg
    1948
  • /foto/9082/9082674m.jpg
    1955 - 1960
  • /foto/8629/8629886m.jpg
    2018
  • /foto/7770/7770765m.jpg
    2019
  • /foto/9239/9239822m.jpg
    2020

Zbiory prywatne

Poprzednie: Siedlików Strona Główna Następne: 2014 - 2016 Budowa obwodnicy Czarnego Boru