Dawny budynek fundacji Reichenheina. Budowa sierocińca miała służyć ochronie warunków życia ubogich rodzin oraz sierot, które zostały bez matek w wyniku wysokiej śmiertelności kobiet m.in. przy porodach oraz utraciły ojców na skutek wojen przetaczających się przez Europę w XIX w. Budynek jak na ówczesne czasy był bardzo nowatorsko zaprojektowany. Posiadał dwie klasy lekcyjne, jadalnię, dwie zbiorowe sypialnie, pralnię i dodatkowo łaźnię. Znajdowały się tu również inne pomieszczenia gospodarcze niezbędne do prawidłowego funkcjonowania obiektu oraz wydzielone mieszkanie dla nauczyciela. W pierwszym okresie po oficjalnym otwarciu 10 października 1861r. zamieszkało tu 30 dzieci. Do ich dyspozycji był plac zabaw i ogród do ćwiczeń świeżym powietrzu. Współorganizatorem i pierwszym dyrektorem sierocińca był nauczyciel z Głuszycy Górnej pan Hermann Kranz. Była to nietuzinkowa postać , 7 lipca 1844 roku obejmuje on posadę nauczyciela w Głuszycy Górnej. Nie ogranicza się jedynie do pracy dydaktycznej. Angażuje się w tworzenie różnych organizacji i stowarzyszeń. W marcu 1853 r. jest współzałożycielem organizacji kombatanckiej – Wüstegiersdorfer Kriegerbegraubnitzverein. W 1855 r. H. Kranz powołuje do życia szkółkę niedzielną, która realizuje nauczanie wszystkich dzieci niezależnie o statusu materialnego. Wszystkie koszty ponosiła firma Reichenheim &Son. Jeszcze w tym samym roku powstaje w Głuszycy chór męski. W pierwszym roku działalności podstawowy skład zespołu stanowili urzędnicy i robotnicy firmy Reichenheim. W 1856 r. Kranz jest inicjatorem powołania biblioteki. W 60-tych i 70-tych XIX w. Hermann Kranz był ze strony Głuszycy głównych koordynatorem działań zmierzających do budowy obecnej linii kolejowej z Wałbrzych do Kłodzka i budowy aż dwóch przystanków (dworców) na terenie gminy. Te wszystkie opisane działania zostały docenione przez mieszkańców Głuszycy. Na cześć tak zaangażowanego i skutecznego społecznika społeczeństwo naszej gminy ufundowała wspaniały pomnik z czerwonego piaskowca. To właśnie monument na cześć Hermanna Kranza został zaadoptowany na dzisiejszy pomnik upamiętniający powrót Głuszycy do macierzy . (fragmenty z mojego artykułu w Kurierze Głuszyckim)